Tel Aviv Üniversitesi’ndeki bir bilim insanı ekibi, bazı bitkilerin çevresel strese maruz kaldıklarında yüksek frekanslı bir tehlike sesi çıkardıklarını keşfettiler.Araştırmacılar domates bitkilerini ve tütün bitkilerini susuz bırakarak ve saplarını keserek ve ardından on santimetre uzağa yerleştirilmiş bir mikrofonla tepkilerini kaydederek test ettiler. Her iki durumda da, bitkilerin, sıkıntılarını yakın çevredeki diğer bitki ve organizmalara iletebileceğine inandıkları 20 ila 100 kilohertz arasında ultrasonik sesler yaymaya başladıklarını buldular.

İngiltere’nin çok okunan gazetelerinden Daıliy Mail gazetesinde yer alan habere göre bir domates bitkisinin sapı kesildiğinde, araştırmacılar bir saat boyunca 25 ultrasonik tehlike sesi yaydığını buldular Deney yapılan diğer bitki olan Tütün bitkileri de, sapları kesildiğinde 15 tehlike sesi çıkardı.

BioRxiv veri tabanında 2 Aralık’ta yayınlanan araştırmaya göre, insan çığlıklarının aksine, bitki sesleri onları duyamayacağımız kadar yüksek frekanslıdır . Ancak İsrail’deki Tel Aviv Üniversitesi’nden araştırmacılar stres altındaki domates ve tütün bitkilerinin yakınına mikrofon yerleştirdiğinde, aletler ekinlerin ultrasonik cızırtılarını yaklaşık 4 inç (10 santimetre) uzaklıktan yakaladı. Yazarlar, seslerin 20 ila 100 kilohertz aralığına düştüğünü, bu hacmin “bazı organizmalar tarafından birkaç metreye kadar uzaktan algılanabilecek” bir hacimde olduğunu belirtti.

Sudan Mahrum Bırakıldığında Domates 35 Sıkıntı Sesi, Tütün İse 11 Sıkıntı Sesi Çıkardı

Araştırmacılar her bitkiyi sudan mahrum ettiklerinde, domates bitkileri bir saat içinde 35 daha fazla sıkıntı sesi yaydı, tütün bitkileri ise 11 kez ses çıkardı. Bitkiler ayrıca farklı stres kaynaklarına farklı ses yoğunluklarıyla tepki veriyor gibiydi.Ekip, tütün bitkilerinin sudan yoksun bırakıldıklarında, saplarını kestiklerinden daha yüksek bir ses çıkardığını gözlemledi.

Ani bir çevresel tehdit veya hasar olmayan bitkiler ise saatte birden az ve sıkıntı halinde çıkan sesten farklı bir ultrasonik ses çıkardı.

Araştırmacılar, hem bitki türüne hem de stres türüne göre farklılık gösteren sesin frekansını ve yoğunluğunu ölçtüler. Bu bulgular daha sonra diğer stres kaynaklarının ne tür ses üretebileceğini tahmin etmek için bir makine öğrenme modeline bağlandı.

Grup, bulgularını özetleyen bir makalede, “Bu bulgular, şimdiye kadar neredeyse sessiz olduğu düşünülen bitki krallığı hakkındaki düşüncelerimizi değiştirebilir” diye yazdı.

Diğer Sesleri de Kaydettiler

Araştırmacılar, rüzgar veya yoğun yağmur gibi diğer koşullar altında bitkilerin seslerinin farklı frekanslar yayıp yaymayacaklarını tahmin etmek için bir makine öğrenme modelinde topladıkları verileri kullandılar.

Daha önce de, başka bir araştırma, bazı bitkilerin, yaprakları kopartıldıktan veya hatta dokunulduktan sonra “acı” kaydettiğini ve bunun da böcekleri savuşturduğuna inanılan yapraklarına kötü tat veren bir kimyasalın salınmasına neden olduğunu buldu.

Bitkiler Nasıl ‘Acı Hisseder?

Bir bitki yaprağını bir böcek ısırdığında, yara kalsiyum salınımını tetikler. Bu, bitki yaprakları ve gövdesi boyunca hücrelerde bir zincirleme reaksiyon başlatır. Tepkinin bitkinin her yerine ulaşması bir ila iki dakika sürer. Kalsiyum, bitkinin yapraklarını korumak için bitkiden hormonal bir tepki üretir.

Bazı bitkiler de, diğer istilacı böcekler için tadı kötü yapan zararlı kimyasallar salgılar.

Ot gibi diğerleri, saldıran böcekleri yiyen yakındaki parazit yaban arısını çeken kimyasal kokular yayar.