Evin otoparkına arabamı park ettim. Biraz daha kolay olmuştu nedense, bir şey eksikti ya da bir şeyfazlaydı. Kafamı kaldırdım: Akasya ağacı ! Yerinde yoktu. Kalbime bir bıçak saplandı. İçimde derin biracıyla yerime çakılıp kaldım. Her gün balkonumdan seyrettiğim, gölgelerini fotoğrafladığım, dibindeyetişen naneleri topladığım akasya ağacı yoktu. Çok büyük bir şaşkınlık, isyan, çaresizlik doldurduiçimi. Çok büyük …
