balkımak: 1. nesnesiz, halk ağzında Parlamak, parıldamak. 2. nesnesiz, halk ağzında Şimşek çakmak. 3. nesnesiz, halk ağzında Su halkalanmak, dalgalanmak. 4. nesnesiz, halk ağzında Organ, kesik kesik ağrımak, sancımak. (TDK Türkçe Sözlük) Eski Türkçe balk (parıltı, ışık, ışın) kökünden türeyen balkımak sözcüğüyle aynı kökten türemiş balkırmak (parlamak, ışık saçmak), balkız (parlayan, ışıyan, şimşek, göz kamaştırıcı ışık saçan) balk oynamak (şimşek …
