dehir 1. dünyâ (bkz: âlem, cihan). 2. Zaman, devir. (Osmanlıca-Türkçe Lûgat, Ferit Develioğlu) Klasik şiirimizde bu sözcüğe “dehr-i âşub” (dünyayı karıştıran, kargaşalıklara yol açan güzel) tamlamasında rastlarız: “Bu göz ü kaş u gamze vü hâl ü hat ile yâr Aşub-ı dehr ü fîtne-i devr-i kamer geçer” (Bakî) (Bu göz ile kaş ve gamze ve ayva …
