Çoğumuzun hayatında bir site yönetimi, dernek, kooperatif, şirket hatta bir parti deneyimi olmuştur. Bunların genel kurul toplantılarının değişmez maddelerinden birisi ve gündemlerinin son maddesi hep aynıdır; dilek ve temenniler.Bu maddeye gelinceye kadar bütün önemli konular görüşülüp karara bağlanmış, hatta seçimler de yapılmış olur. Bir an önce ayrılma ve günlük hayata dönme arzusunun dorukta olduğu saatlerde sıra dilek ve temenniler maddesine gelir, birkaç kişi söz alır.
Salonda kalanlar bile alınan kararların veya seçilenlerin dedikodusunu yaptığından, tutanağa geçirmek zorunda olan divan heyeti dışında dinleyen olmaz. Hele yönetimler neredeyse hiç dikkate almaz. Bunu bilenler sözlerini çalışma raporunun görüşülmesi maddesinde dile getirmeye çalışırlar ama sonuç değişmez, sadece daha fazla insan dinlemiş olur.
Kongreye örgütlü gelenler ise önem verdikleri konuları yeterli imza toplayarak gündeme aldırmaya ve karara bağlatmaya çalışırlar.
İyi hazırlandılarsa yönetimlerin hegemonyasını kırar ve istediklerini elde ederler.
Yılbaşı mesajları bana bu toplantıları hatırlattı. Kapanan bir yılın ardından ülkenin içinde bulunduğu sıkıntıların yansıdığı ama kimsenin tam olarak okumadığı, dilek ve temenniler olmaktan öteye gitmeyen iyi niyetli sözler.
Oysa bizim genel kurulumuz daha yeni başlayacak. Henüz ilan bile edilmedi. Bir başka deyişle dilek ve temennilerden kurtulup karar aldırabilmek, seçimlerde iddialı olabilmek için daha zamanımız var.
Yeter ki sitemizde olup bitene seyirci kalmayıp sorumluluk aldığımız, komşularımızı ikna için gayret ettiğimiz ve güvenmediğimiz yöneticilerin genel kurula gölge düşürmesini önlemek için örgütlendiğimiz gibi çalışalım. İşleri bizim dışımızda birileri yapacak diye düşünmek yerine taşın altına elimizi sokalım.
Yoksa hepimize geçmiş olsun. Her kurumun genel kurulunda örneklerine rastladığımız dilek ve temenniler bölümünün, yaşı ilerlemiş ve her şeyden şikayet eden “kadrolu” konuşmacıları olarak kalmaya devam ederiz. Kalan ömrümüzde de bu ayıp bize yeter.
